« Όλα φτάνουν στην ώρα τους για εκείνους που ξέρουν να περιμένουν»
Σε κάθε χρονική περίοδο της ανθρώπινης πορείας η λέξη αυτή «Υπομονή», έχει γράψει μια πορεία, έχει διαδραματίσει σταθμούς στην ζωή πολλών ανθρώπων. Πολλά έχουν γραφτεί για την Υπομονή. Τραγούδια, ποιήματα, βιβλία. Πηγή έμπνευσης και φάρος ελπίδας.
Αλλά τελικά τι είναι η «Υπομονή» ;
Μπορούν όλοι να την έχουν; Πως μπορούμε να την αποκτήσουμε;
Είναι αγαθό ή αδυναμία;
Μήπως χάνουμε κάνοντας υπομονή; Θα μας προσπερνάνε οι υπόλοιποι που δεν έχουν υπομονή και εμείς θα κοιτάμε; Ο υπομονετικός άνθρωπος συνήθως δεν είναι και θύμα; Η υπομονή και η επιμονή είναι το ίδιο;
Πολλά τα ερωτήματα και μαζί θα τα βάλουμε σε μια σειρά.
Η διαστρέβλωση της υπομονής σε ανοχή/ παθητικότητα/ απουσία δράσης, έχει ως αποτέλεσμα να αφαιρείτε η δύναμή της.
Η λέξη “Υπομονή” ,παραπέμπει σε μια κατάσταση αναγκαστικής καταστολής. Ως υποχρεωτική αποδοχή μιας κατάστασης που δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Ως έκφραση που αντιστοιχεί να λέγεται σε καταστάσεις αποτυχίας, έντασης, πένθους.
Η υπομονή λανθασμένα κάτω από αυτές τις συνθήκες γίνεται παθητική. Μετατρέπεται σε μια στάση παραίτησης ,όπου μεταλλάσσει τους ανθρώπους σε αδύναμους, ανήμπορους και ηττοπαθείς.
Με αυτή την μορφή της η υπομονή ,αντιπροσωπεύει μια κατάσταση αδράνειας. Στην καλύτερη περίπτωση, αντιστοιχεί σε μια αίθουσα αναμονής όπου ο χρόνος γίνεται βασανιστικός.
Καθοριστικός παράγοντας γνησιότητας της υπομονής είναι η ελευθερία της επιλογής της.
Δίχως ελευθερία, μετατρέπεται σε ένα δωμάτιο που στερείται οξυγόνου και όποιος ζει εκεί μοιραία θα πνιγεί.
Δίχως ελευθερία, η μαγεία και η ομορφιά της ζωής γίνεται αβάστακτο βασανιστήριο και η υπομονή ισοδυναμεί με τα δεσμά που σε καθηλώνουν στην ακινησία.
Η Υπομονή είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανθρώπων όπου οι επιλογές τους δεν είναι αποτέλεσμα παρόρμησης αλλά ώριμης σκέψης . Που δεν παρασύρονται από εύκολους ενθουσιασμούς και γι αυτό και δεν απογοητεύονται και εύκολα. Η Υπομονή είναι ένα πολύτιμο προτέρημα των ανθρώπων που έχουν επεξεργαστεί τον εσωτερικό τους κόσμο, και τα «θέλω» τους. Έχουν σμιλευτεί με σκέψη και πολύ προσωπική εσωτερική αναζήτηση. Έτσι η υπομονή στους ανθρώπους αυτούς, φωτίζει τον δρόμο τους με σιγουριά για το αποτέλεσμα, και δύναμη να μην εγκαταλείπουν την προσπάθεια με τις δυσκολίες. Αντίθετα οι ανυπόμονοι (όπου συνήθως δεν έχουν αξιοποιήσει τις ικανότητές τους ) χάνουν τον ενθουσιασμό τους όταν εμφανιστούν τα δύσκολα και εγκαταλείπουν συνήθως τον αγώνα.
Η Υπομονή είναι η συνειδητή στάση ενός δημιουργικού, εργατικού και ικανού ανθρώπου που στέκεται υπεύθυνα απέναντι στη ζωή. Διαθέτει την ωριμότητα να γνωρίζει ότι μπορεί με τις ικανότητές του να επιτύχει πολλά.
Μαθαίνοντας να κάνουμε Υπομονή δεν σημαίνει πως αποδεχόμαστε το κλουβί που μας στερεί την ελευθερία να πετάξουμε …αντίθετα εκπαιδευόμαστε να αντέχουμε και να προσαρμοζόμαστε στις απαιτήσεις των όρων και των προϋποθέσεων που επιτρέπουν την πτήση..
Είναι μια άσκηση δυναμικής και ενδυνάμωσης, σε ένα δύσκολο ανηφορικό μονοπάτι που τελικά οδηγεί προς την ελευθερία και έχει μια πανοραμική θέα.
Η ίδια η Φύση γύρω μας αν την παρατηρήσουμε μας φανερώνει το μυστικό της . Την Υπομονή…
Ας μάθουμε λοιπόν να δεχόμαστε ότι έρχεται ο καιρός που τα δέντρα είναι γυμνά και να προσδοκούμε την εποχή που θα δρέψουμε τους καρπούς τους.
Και όπως έχει πει ο Saadi : « Έχε Υπομονή…όλα τα πράγματα είναι δύσκολα πριν γίνουν εύκολα »
Aπαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση χωρίς την αναφορά προς την ιστοσελίδα μας.