Οι ανθρώπινες σχέσεις διέπονται από κανόνες. Πάσης φύσεως σχέσεις έχουν ορια, και πλαίσια όπου και διαμορφώνονται. Στις ερωτικές σχέσεις ισχύει αυτό;

Οι ερωτικές σχέσεις στην ανθρώπινη κοινωνία έχουν δύο βασικές γενικές κατηγορίες διαφοροποίησης. Οι επίσημες και ανεπίσημες. Πολύ απλά στην καθομιλουμένη είναι οι παντρεμένοι και οι ελεύθεροι. Τώρα βέβαια αυτό από τα πολύ παλιά χρόνια έχει καταπατηθεί, καθώς μπαίνουν οι παντρεμένοι στα χωράφια των ελεύθερων και το αντίστροφο. Εκεί τι γίνεται; Διαμορφώνεται νέο πεδίο σχέσεων; Νέα κατηγορία; Προφανώς. Μιας και αυτή η κατάσταση είναι πια ένα δεδομένο, ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο και υπαρκτό. Είτε το δεχόμαστε είτε όχι αυτή την κατάσταση υπάρχει και μαζί θα δούμε αν τελικά μπορεί να έχει πλαίσια ή είναι ανεξέλεγκτη.

Όλες οι σχέσεις έχουν κανόνες για να λειτουργήσουν. Άτυποι ή τυπικοί, οι κανόνες αυτοί υπάρχουν και εξασφαλίζουν έως ένα βαθμό την εύρυθμη λειτουργία τους. Τι γίνεται όμως στις σχέσεις που δεν είναι κοινωνικά αποδεκτές; Οι σχέσεις αυτές, οι εκτός αποδοχής, επιβάλλεται να έχουν πλαίσιο δράσης και εφαρμογής. Αρχικά δεν μπορούν να έχουν μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων. Υπό το καθεστώς γάμου και διατηρώντας εξωσυζυγική σχέση δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις ελεύθερα σε μέρη όπου θα αποκαλυφθεί η σχέση αυτή. Εκτός όμως από το χωροταξικό περιορισμό η ουσία βρίσκεται εντός των τοιχών.

Μια σχέση για να μπορεί να αναπτυχθεί και να ευοδωθεί θα πρέπει να έχει ελευθερία έκφρασης και δράσης. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί στις παράνομες σχέσεις. Και όσες φορές τα συμβαλλόμενα μέρη δεν το αντιλαμβάνονται αυτό το γεγονός, οι σχέσεις αυτού του είδους καταστρέφονται.

Αν κάναμε μια κοινωνική έρευνα και ρωτήσουμε ζευγάρια που είναι σε εξωσυζυγικές σχέσεις, για ποιο λόγο επέλεξαν μια τέτοια περίπτωση, η απάντηση είναι η έλξη και η δικαιολογία, σε περιπτώσεις, είναι πως ο υφιστάμενος γάμος είναι σε τέλμα. Να τα βάλουμε λοιπόν σε μια σειρά, και έτσι διαμορφώνονται και τα πλαίσια.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως από την αφετηρία έναρξης διαμορφώνεται και η πορεία. Βασισμένη σε ουτοπική πραγματικότητα και βάση, μια σχέση δεν έχει θεμέλια γερά. Άρα τι πλαίσιο; Τι κανόνες; Τα μοναδικά χαρακτηριστικά είναι η στιγμή της έλξης γιατί οτιδήποτε παράνομο είναι και θελκτικό. Αλλά αφού υπάρχει συντήρηση του γάμου όλα τερματίζονται εκεί. Και φυσικά μηδενίζονται. Βεβαίως είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να νομίζει και να θεωρεί ό,τι τον βολεύει. Την τιμητική τους έχουν οι χιλιοειπωμενες εκφράσεις περί ψυχολογικών εκβιασμών, οικονομικής εξάρτησης, τα παιδιά που μπαίνουν στη μέση από την ανεπάρκεια των γονιών να τα κρατήσουν εκτός κλπ.

Όλα αυτά και πολλά ακόμα είναι δικαιολογίες για όλα τα άτομα που κοροϊδεύουν τον εαυτό τους πρώτα και μετά τους υπόλοιπους. Είναι δικαιολογίες από άτομα που δεν ξέρουν τι θέλουν, είναι σε σύγχυση και προκαλούν προβλήματα και στους γύρω τους με τη συμπεριφορά τους, χωρίς να γίνεται επίτηδες. Ο μόνος κανόνας που θα έπρεπε να διέπει τις παράνομες σχέσεις είναι να παρακινούσε ο ένας τον άλλο για μια εσωτερική αναζήτηση, να ήταν το έναυσμα για να δει ο καθένας τι πραγματικά συμβαίνει και θέλει. Επειδή όμως αυτό είναι ουτοπία, και απίθανο, ας αναλάβει ο καθένας από εμάς την ευθύνη των πράξεών του, όχι από άποψη ηθικής αλλά από εσωτερική ανάγκη να ζούμε μια ζωή απαλλαγμένη από ψέμα και δηθενιές. Να ζούμε μια ζωή αληθινή ακόμα κι αν είναι δύσκολη και μοναχική. Σίγουρα αξίζει.

Συντάκτης: Ευαγγελία Βεργανελάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
πρώτη δημοσίευση: www.pillowfights.gr

Aπαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση χωρίς την αναφορά προς την ιστοσελίδα μας.