Ο τίτλος είναι μακροσκελής αλλά απόλυτα περιεκτικός. Κυριακή 14 Φεβρουαρίου γιορτάζουν οι ερωτευμένοι λέει το ημερολόγιο ως υπενθύμιση βαρύγδουπη! Γιορτάζει ο Έρωτας, αυτό το στρουμπουλό αγγελάκι, με το τόξο, και τα βέλη του έτοιμα να ακουμπήσουν στην καρδιά του κάθε ανυποψίαστου θύματος. Ωραίες ιστορίες, στα παιδικά χρόνια συνόδευαν το πρώτο σκίρτημα, αν και διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για την ψηφιακή γενιά, αν θα υπάρχει αυτό το φτερούγισμα στην καρδιά ή θα αντικατασταθεί με ένα emoji !
Στον έρωτα έχουμε ακουμπήσει όλες τις άστοχες επιλογές μας, τον έχουμε ως επιλογή πρώτης θέσης, όταν θέλουμε να απολογηθούμε, για την έκπτωση που κατά καιρούς όλοι έχουμε κάνει, στα όρια μας.
Ο έρωτας στο άκουσμά του, προκαλεί μειδίαμα, στοχασμό, και παίρνουμε το ύφος πολυγραφότατου ποιητή. Αλλά πραγματικά τί συμβαίνει; Μήπως όλη αυτή η κατάσταση είναι προγραμματισμένη και βασισμένη με τελικό σκοπό το καλό μάρκετινγκ; Η δύναμη της συνήθειας, έχει βάλει όλους (ή σχεδόν όλους- ευτυχώς κάποιοι γλιτώνουν) να ενεργήσουν μιμητικά για να αποφύγουν την γκρίνια. Μια ανθοδέσμη, ένα δώρο με καρδούλες πάντα συνοδευμένο, θα σφραγίζει όρκους αγάπης. Μα τι αστείο πραγματικά!
Τι νόημα έχει, και κατά πόσο βασίζεται στην αλήθεια, να μιλάμε για έρωτα και να βαφτίζουμε έρωτα, όλες τις συμπεριφορές που δεν οδηγούν πουθενά, εκτός από αρνητικά συναισθήματα. Άνθρωποι που χειραγωγήθηκαν ή που το επέτρεψαν να χειραγωγηθούν στο όνομα του έρωτα. Άνθρωποι που έχασαν την αξιοπρέπεια τους στον βωμό του. Παρερμηνείες κατά συρροή, γιατί η δύναμη της διαφήμισης έχει συμβάλει καθοριστικά. Ο έρωτας σκοπό έχει να προσφέρει και να ζεσταίνει τις καρδιές όλων όσων τον πλησιάζουν, και να τους προετοιμάζει στο επόμενο βήμα που είναι η αγάπη.
Δυστυχώς όμως έχει εκφυλιστεί ο έρωτας και έχει γίνει υποχείριο όλων όσων θέλουν να περάσουν τις δικές τους επιφανειακές αντιλήψεις, πασπαλισμένες με χρυσόσκονη και ροζ κορδέλες!
Πόσο υπέροχο θα ήταν να γιορτάζαμε καθημερινά, αντί για την μέρα των ερωτευμένων, την μέρα του αλληλοσεβασμού μεταξύ των ζευγαριών.
Και όμως εκεί βρίσκεται το μυστικό και η χρυσή τομή! Στον αμοιβαίο, αληθινό, βαθιά ριζωμένο, αλληλοσεβασμό!
Ο αλληλοσεβασμός στο άκουσμα του, μπορεί σε πρώτη σκέψη να παραπέμπει σε κάτι τυποποιημένο και στερεότυπο, απόμακρο και κάπως απαρχαιωμένο! Η αλήθεια είναι ότι ο αλληλοσεβασμός, είναι το πρωτότοκο παιδί της αληθινής αγάπης. Χωρίς την έμπρακτη παρουσία του δεν υπάρχει βάση.
Σκεφτείτε, ένα ζευγάρι που κάθε φορά, όταν διαφωνεί να προσφωνεί ο ένας τον άλλο με υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Η επόμενη σκέψη είναι πως αυτό το ζευγάρι έχει σταθερή και υγιή βάση στην σχέση του;
Λυπάμαι, αλλά δεν έχει.
Φέρτε στο μυαλό σας, ένα ζευγάρι που ο καθένας λειτουργεί ως μονάδα, και αδιαφορεί για τα θέλω και τις ανάγκες του άλλου. Τι σκέψη ακολουθεί; απουσία του αλληλοσεβασμού, την θέση καταλαμβάνει η εγωιστική απομόνωση της ατομικότητας.
Αμέτρητα τα παραδείγματα και οι σκέψεις. Ας γιορτάσουμε την μέρα αληθινού αλληλοσεβασμού μεταξύ των ζευγαριών και ας κάνουν ένα βήμα μπροστά όσοι το έχουν πετύχει!
Οι υπόλοιποι ας παραδειγματιστούν και να σταματήσουν να κρύβονται πίσω από την λέξεις γιατί έτσι θα κερδίσουν την αλήθεια, την γαλήνη και το νόημα της αγάπης!
Aπαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση χωρίς την αναφορά προς την ιστοσελίδα μας.