Η αγάπη ειναι ζωή και αν δεν εχεις αγάπη δεν εχεις ζωή … είπε ο Λέο Μπουσκάλια και εγώ είχα την παράξενη ευλογία να γνωρίσω- με έναν ιδιόρρυθμο τρόπο- έναν άνθρωπο που ήταν οπαδός αυτής της φράσης.
Ο κύριος Μηνάς είχε μόνο αγάπη μέσα του. Και μέσα απο την ζωή του χάραζε πορεία. Με την περιέργεια της ανθρωπολόγου τον ρωτούσα για ολα όσα είχε δει μέχρι τωρα στην ζωή του και να μου πει δυο λόγια για τα είδη των ανθρώπων που εχει γνωρίσει.
Με την δουλειά του είχε γυρίσει όλο τον κόσμο και είχε πάρει όλη την γνώση που εγω δεν θα μπορούσα ποτε να αποκτήσω μόνο απο τις συνεδρίες και τα βιβλία. Καθόταν με κοιτούσε και με χαμόγελο μου έλεγε λιτά « η αγάπη μόνο λύνει τις ψυχές των ανθρώπων, η αγάπη μόνο δίνει ζωή και χαρά.
Δεν εχει σημασία που βρίσκεσαι και αν εισαι πλούσιος ή φτωχός .. η αγάπη σου δίνει πλούτο και δύναμη».
Πόσο ποιητικά λόγια σκεφτόμουν πως μου έλεγε αυτός ο άνθρωπος … στα 88 του και όλη η σοφία που είχε να μου πει ήταν σε μια μόνο λέξη «η αγάπη». Όλη η αλήθεια αυτού του κόσμου σε μια μόνο λέξη να χωραει … ούτε επιστήμες, ούτε βαθυστόχαστα λόγια … και ετσι επικεντρώθηκε η σκέψη μου σε αυτή την λέξη. Οξύμορη και δύσκολη απλή και πολυσύνθετη.
Ολοι μιλάνε για αγάπη και στο όνομα της εχουν γινει θυσίες και εγκλήματα ..Τι συναίσθημα είναι αυτό; Από που πηγάζει; Πως εκφράζεται και πως λειτουργεί για τον καθένα απο εμάς;
Για τον καθένα ξεχωριστά και όλοι έχουν και μια ιστορία να πουν … για το πόσο αγάπησαν, πόσο πόνεσαν πόσο άντεξαν και τελικα τι έμαθαν. Όλες οι μορφές αγάπης εχουν μέσα τους ενα κομμάτι από πόνο απο εγωισμό και από αντιφατικό συναίσθημα. Υπάρχει άραγε αλτρουιστική αγάπη; Ναι αυτή που έμεινε γδαρμένη και ξέπνοη μέσα από την επέλαση του εγωισμού και της λήθης.
Πως καταφέρνει ο άνθρωπος να ξεχνάει; Πως καταφέρνει να γίνεται αγνώμων ; Όταν το Εγώ του υψώνεται πιο πάνω από την ουσία της Ζωής. Όταν πιστεύει πως μπορεί να ελέγχει τα πάντα .. όταν ο φόβος μέσα του γίνεται θεριό.
Φόβος … Μπορεί ο φόβος κύριε Μηνά να ακυρώσει την αγάπη;
Ναι μπορεί μου απάντησε και κοίταξε το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας .. ο Φόβος μπορεί να την ξεγελάσει .. να της πει πως δεν έχει δύναμη και αυτή να τον πιστέψει. Πόσες φορές η αγάπη ξεγελάστηκε από τον φόβο; Πολλές! Πόσες φορές η αγάπη πήρε φόρα και ο Φόβος της είπε δεν μπορείς δεν θα τα καταφέρεις και αυτή σταμάτησε … Το παιχνίδι της ζωής εναλλάσεται. Κύκλος η ζωή και αλλάζει μορφές.
Κάποιες φορές ο Φόβος τρομάζει από την Αγάπη μόλις την βλέπει με την απλότητα και την καλοσύνη της.
Τι ειναι αυτή; Τι θέλει; Είπε ο Φόβος και μαζεύεται στην μεριά του βαρύς σκυθρωπός και προβληματισμένος. Ο φόβος αλλάζει την αλήθεια. Αλλάζει την οπτική γωνία που βλέπουμε τα γεγονότα. Από φόβο οι άνθρωποι δεν δείχνουν τα συναισθήματα τους. Δεν ζουν την κάθε στιγμή.
Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ, πόσες φορές από φόβο το βάλαμε στα πόδια; Με την δικαιολογία να μην πληγωθούμε. Έχουμε παρατηρήσει πόσες φορές χάνουμε την ουσία και μένουμε στην στείρα επιφάνεια, καθαρά από φόβο;
Η αλήθεια πονάει και η αγάπη ξεγυμνώνει. Δεν μπορείς να αγαπάς και να φοβάσαι. Κάποιο από τα δυο συναισθήματα θα εξαφανιστεί.
Και έρχεται το ερώτημα το σημαντικό. Μπορεί η Αγάπη να κερδίσει τον Φόβο; Μπορεί η Αγάπη να δώσει δύναμη και να κερδίσει;
Μα τι ερώτηση είναι αυτή; είπε ο κύριος Μήνας.
Η αγάπη είναι δύναμη. Αυτή μπορεί να δώσει πνοή, ώθηση και να κάνει τα αδύνατα δυνατά. Πως; με μια μόνο προϋπόθεση. Να είναι αληθινή. Να είναι ατόφια. Τότε όλα έχουν μια ροή και μια δυναμική μοναδική. Παρατήρησε γύρω σου. Μόνο η αγάπη μπορεί να κάνει τις αλλαγές στην ζωή να μοιάζουν με θαύματα. Η άρνηση να γίνεται κατάφαση και η κατάφαση ώθηση. Να μην υπάρχει η λέξη “δεν γίνεται”. Στην θέση της να υπάρχει, η έκφραση “πάμε μαζί”.
Ο Φόβος είναι αλληλένδετος μαζί με τις λέξεις Αν και Άμα. Οι πιθανότητες ποτίζουν τον αρνητισμό και θεριεύουν τον φόβο. Παιχνίδια του μυαλού, εικόνες που πλάθει ο φόβος και σκιάζει την ψυχή. Τι θα γίνει αν.. και τι θα γινόταν άμα. Βουτιές στο παρελθόν να το αλλάζαμε και προσδοκίες για αλλαγές στο μέλλον. Και τελικά; Μόνο ο φόβος καταφέρνει να ακινητοποιεί τον άνθρωπο και να τον κάνει να τρομάζει. Το όπιο του ανθρώπου, είναι η συνήθεια. Με την συνήθεια ο άνθρωπος πέφτει στην λήθη. Και έτσι δεν ζει όπως του αξίζει.
Από φόβο γίνεται αναβλητικός και αναβάλει την ζωή για παρακάτω. Και τι συμβαίνει όταν η αγάπη πάρει θέση απέναντι του;
“Εκτοπίζεται ο φόβος και η αγάπη ταξιδεύει στο απέραντο γαλάζιο της ψυχής” απάντησε ο κύριος Μηνάς και μου χαμογέλασε. Υποσχεθήκαμε να το τηρήσουμε αυτό και οι δυο μας. Να μάθω εγώ στους ανθρώπους (του) να μην φοβούνται να αγαπήσουν και αυτός από εκεί ψηλά να δίνει την αγάπη του απλόχερα..
Ευχαριστώ.
Πτυχιούχος της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Εξειδίκευση Association for Coaching Accredited.
Aπαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση χωρίς την αναφορά προς την ιστοσελίδα μας.