Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, και έχει μια ομορφιά μοναδική και αποκλειστική. Παρατηρείστε τα μωράκια και πείτε μου, ποιος θα μιλήσει επικριτικά για ένα μωρό; Κανείς! Όλοι χρησιμοποιούν όμορφους χαρακτηρισμούς και προστατευτικούς, για ένα μωρό. Τι γίνεται όμως, όταν μεγαλώνει; Γιατί γίνεται αποδέκτης, χαρακτηρισμών και τοξικών συμπεριφορών;
Τότε μπαίνει, στον κόσμο και άτυπα καλείται να υποστηρίξει τη θέση του, και την υπόστασή του. Κάνοντας εικόνα αυτή την πρόταση, θα σας πω ότι μοιάζει με την επιβίωση στη ζούγκλα. Αν είσαι απροετοίμαστος και χωρίς να έχεις μια υποψία, για το τι σε περιμένει, είναι πολύ πιθανόν, να σε φάει το λιοντάρι ή κάποιο άλλο μεγάλο αρπακτικό.
Έτσι γίνεται και στην ζωή. Οι άνθρωποι με συναισθηματική νοημοσύνη και ευαισθησία είναι εύκολο να μην προετοιμαστούν και να προστατέψουν τον εαυτό τους, από τις τοξικούς ανθρώπους. Έχουν περισσότερες πιθανότητες, να εμπλακούν σε σχέσεις, που θα τους ρουφήξουν την ενέργειά τους, νιώθοντας και ενοχές, γιατί ηχεί στα αυτιά τους ότι δεν είναι ποτέ επαρκείς, μιλώντας τις περισσότερες φορές, για μια «επάρκεια», επιφανειακή. Δηλαδή, αν ακολουθεί τα πρότυπα της αδύνατης ή του γυμνασμένου ή του προσεγμένου αισθητικά και όχι αν έχει ποιότητα στην σκέψη στην έκφραση του λόγου και στη γενικότερη τοποθέτηση στη ζωή, με αξίες.
Ζούμε σε μια εποχή, με εύκολη πρόσβαση στην πληροφορία. Ο μέσος όρος του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των ανθρώπων, έχει βελτιωθεί. Οι γονείς έχουν διαφορετική τοποθέτηση, όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών τους, συγκριτικά με τις προηγούμενες γενιές που περιορίζονταν αποκλειστικά, απλά στο να επιβιώσουν.
Η μόρφωση των παιδιών είναι μέλημα των σύγχρονων γονιών. Αλλά δυστυχώς, σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό, έχουμε χάσει την ουσία και σε αυτό το σημείο. Η κοινωνική παιδεία, έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα, γιατί έχει επικαλυφθεί, από την προβολή και τον εγωισμό.
Οι περισσότεροι ρωτάνε, τι σπουδάζει το παιδί σας; Σε ποια σχολή πέρασε; Και ανάλογα με την απάντηση, έρχεται και το συμπέρασμα: «Μπράβο σας! Είστε άξιοι γονείς!»
Αν τώρα αυτό το παιδί, έχει μάθει να καταδυναστεύει την ψυχή κάποιου άλλου ανθρώπου, αν έχει μάθει να κρίνει και να επικρίνει, δίχως τελειωμό, αν έχει τον πήχη του εγωισμού τόσο ψηλά, αυτά είναι αδιάφορες λεπτομέρειες για πολλούς. Εκεί όμως βρίσκεται η αλήθεια και η ουσία.
Από μικρή ηλικία και μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον, θα πρέπει να μαθαίνει ο άνθρωπος, ότι η αξία της ζωής και η ουσία της, δεν έχουν ούτε κοιλιακούς, ούτε γράμμωση. Δεν φοράνε επώνυμα ρούχα, ούτε φανταχτερά παπούτσια.
Η αληθινή Ανθρώπινη Αξία, και η αδελφή της η Ουσία της Ζωής, ζουν μέσα σε ανθρώπινες ψυχές που έχουν ευαισθησίες και ανθρώπινες αδυναμίες. Ζουν μέσα σε ανθρώπους, που ξέρουν να σέβονται την ανθρώπινη ύπαρξη και επιδιώκουν την βελτίωση. Ισορροπούν, μέσα σε ένα σώμα που ξέρουν ότι είναι φθαρτό και έχουν καταλάβει από πολύ νωρίς, ότι απεριόριστη δύναμη έχει η καλλιέργεια της ψυχής.
Δεν εστιάζουν στην τελειοποίηση του σώματος. Κάπου εκεί, στρέφονται εναντίον του, όταν δέχονται, επίκριση.
Ολοένα και περισσότερες είναι οι αναφορές, γύρω από την συναισθηματική χειραγώγηση μέσα στις σχέσεις, με κριτήριο την εξωτερική εμφάνιση.
Όλο και περισσότερες γίνονται οι τοξικές σχέσεις.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανέχονται την τοξικότητα και αγνοούν την οριοθέτηση.
Θέλω να απευθυνθώ, στο σημείο αυτό, στους ανθρώπους που διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, ταυτίζονται και αναγνωρίζουν κάτι από τον εαυτό τους, στην θέση του ατόμου, που ανέχεται τοξικότητα και επίκριση, γύρω από τα κιλά ή την εξωτερική εικόνα.
Να σας κάνω μια ερώτηση: αν έχω ένα χαρτονόμισμα των πεντακοσίων ευρώ και το τσαλακώσω και το πετάξω μέσα στην τσάντα μου, θα χάσει την αξία του; Πώς θα με χαρακτηρίζατε εμένα που τσαλάκωσα και πέταξα το χαρτονόμισμα αυτό, μέσα στην τσάντα μου, με κίνδυνο να το χάσω;
Κάντε δυο βήματα πίσω και παρατηρείστε τα γεγονότα. Να είστε, ο εξωτερικός παρατηρητής του εαυτού σας και της ζωής σας.
Τι βλέπετε;
Μην βιαστείτε να δώσετε χαρακτηρισμούς. Αφαιρέστε το συναίσθημα, γιατί είπαμε είστε ένας απλός παρατηρητής. Βλέπετε πως έχετε δείξει ανεκτικότητα μέσα στη σχέση σας;
Ωραία, καλά κάνετε. Δεν απορρίπτουμε και δεν παρατάμε ανθρώπους και καταστάσεις, επειδή απλά δε συμβαδίζουν απόλυτα με εμάς.
Πάμε στο επόμενο βήμα: Αναγνωρίζεις σημάδια πίεσης και συναισθηματικής χειραγώγησης;
Βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο, που αποκαλείς σχέση σου, να καλλιεργεί τις ανασφάλειες σου με απώτερο στόχο, την επιβολή του σε εσένα; Βλέπεις να μην αναγνωρίζει τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα σου, αλλά να υπερτονίζει ότι έχεις πάρει κιλά και σε κοιτάζει με υποτίμηση στην παραλία;
Τότε ήρθε η ώρα να αποδεχτείς ότι βρίσκεσαι μέσα σε μια τοξική σχέση και δεν είσαι εσύ ο θεραπευτής που θα αλλάξεις την τοξική συμπεριφορά του άλλου.
Η συνειδητοποίηση μιας κατάστασης είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Γιατί όταν κάτι δεν θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε, τότε το καλλωπίζουμε και το καλύπτουμε. Τα κακά νέα, είναι ότι αυτή η επικάλυψη είναι παροδική, και τα καλά νέα είναι ότι, μέσα από την αντιμετώπιση των τοξικών σχέσεων, αν πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα μπορούμε να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί και να χτίσουμε ουσιαστική σχέση με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ρώτησε τον εαυτό σου, ποιοι είναι οι αληθινοί λόγοι που σε κρατούν σε αυτή την σχέση;
Τι σημαίνει για εσένα να κάνεις τόσες προσωπικές εκπτώσεις;
Με ποιο τρόπο επιτρέπεις να σε χειραγωγούν και να ενισχύουν την ανασφάλεια σου;
Τελικά μήπως τα επιπλέον κιλά σου είναι αποτέλεσμα της συνεχούς συναισθηματικής φόρτισης που δέχεσαι;
Αν δεν είχες αυτά τα παραπάνω κιλά, άραγε τι άλλο θα μπορούσε να βρει ως μειονέκτημα για να σε επικρίνει;
Δεν θα πω τα τετριμμένα, πως η ζωή είναι για να την ζούμε όμορφα και μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου, πρώτα εσύ και βάλε όρια στις τοξικές συμπεριφορές.
Θέλω να κλείσω αυτό το άρθρο με την ακόλουθη πρόταση: Η μοίρα μας, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το άθροισμα των επιλογών μας. Εστίασε την προσοχή σου στις επιλογές σου και όχι στο αν ξέρεις καλά μαθηματικά για να κάνεις το άθροισμα.
Aπαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση χωρίς την αναφορά προς την ιστοσελίδα μας.